NEWBORN & FAMILY

Η μυρωδιά του χαρτιού και του ‘χημικού της μηχανής‘ όπως έλεγε ο μπαμπάς , είναι χαραγμένες στην μνήμη μου από τότε που με θυμάμαι!

Αυτά τα φύλα αρνητικού από τα φιλμ γίνονταν συχνά η αγαπημένη μου ασχολία. Θυμάμαι να τα τυλίγω να τα κάνω μικρούς κύλινδρους να τα βάζω σε σειρά, ή άλλοτε να τα ανοίγω και να κοιτάζω τις αλλόκοτες εικόνες που ακτινοβολούσαν μνήμες στο φως του ηλίου.

Ναι, την αγαπώ την φωτογραφία σε κάθε της μορφή , είδος και έκφανση. Και αυτήν την πολύτιμη και πολύχρονη επιρροή την οφείλω στην μαμμά και τον μπαμπά μου.

Έχω ταυτίσει τις σκέψεις , τα συναισθήματα και τη ζωή μου με αυτήν την τέχνη.

Όταν ταξίδευα στα 22 μου, αγαπούσα να φωτογραφίζω τοπία.

Όταν έβγαινα τα βράδια , ήθελα να αποθανατίζω τις νυχτερινές εξορμήσεις.

Όταν ασχολήθηκα με τις εκδόσεις και τα κοινά, ήθελα να φωτογραφίζω εκδηλώσεις και να φτιάχνω πορτρέτα για ανθρώπους που αγαπούσαν αυτό που έκαναν.

Όταν ερωτευόμουν, ήθελα να φωτογραφίζω τον έρωτα.

Όταν βρήκα τον άνθρωπο μου, αγάπησα τη φωτογραφία γάμου. Ζευγάρια ντυμένα στα λευκά να σμίγουν τις ζωές τους και να γιορτάζουν αυτή την ξεχωριστή μέρα.

Όταν όμως άκουσα τον χτύπο της καρδιάς της πρώτης μου κόρης με είχε κατακλύσει αυτό το πρωτόγνωρο συναίσθημα της μητρότητας που μόνο μια μαμμα μπορεί να το καταλάβει, όλα άλλαξαν.

Τα μικροσκοπικά πατουσάκια η μυρωδιά και το δέσιμο με αυτό το πλασματάκι, μου ξύπνησαν την ανάγκη να θέλω να κρατήσω ολοζώντανη αυτήν την εικόνα που συνοδευόταν με τόσες αναμνήσεις.

Έτσι λοιπόν η φωτογραφιση νεογέννητου και εγκυμοσύνης έγινε η νέα μου ανακάλυψη.

Ένας κόσμος σε μικρογραφία που αντικατοπτρίζει την ουσία της ζωής , την διαιώνιση του είδους, την γαλήνια και την πιο αγνή έκφανση την ανθρώπινης ύπαρξης.

Αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισα να θέλω να καταπιαστώ με αυτό το είδος φωτογραφίας.

Ιδιαίτερο είδος. Χρονοβόρο. Είδος φωτογραφίας που επιβάλλεται να έχει κανείς την εμπειρία , την γνώση , την υπομονή την οποία αποκτάς έχοντας ήδη φέρει δυο πλασματάκια στη ζωή.

Είναι περίεργο που παρατηρούσα την μαμά μου, μέχρι να πετύχει το πιο γλυκό χαμόγελο ενός παιδιού και πλέον κοιτάζω μέσα από τον δικό μου φακό μέχρι να κλέψω το πιο τρυφερό βλέμμα και το πιο γαληνευμένο πρόσωπο που θα συντροφεύει τις οικογένειες για πάντα.

Είναι τα ματάκια που ακόμη ανοίγουν δύσκολα, το απαλό χνούδι στο κεφαλάκι και στο δέρμα , η μεταξένια επιδερμίδα του και τα μικροσκοπικά δαχτυλάκια του.

Είμαι παρόν στην πιο παροδική και σπουδαία στιγμή ενός ανθρώπου που αύριο θα πραγματοποιήσει τα όνειρα του, θα κτίσει την δίκη του προσωπικότητα, θα δημιουργήσει τη δίκη του ζωή μα δε θα πάψει Ποτε να είναι το παιδί της μαμάς και του μπαμπά. Αυτό μου δίνει τη χαρα να το κάνω και την τιμή να είμαι εγώ αυτή που θα κρατήσει τη στιγμή αναλλοίωτη με τον πιο μαγικό τρόπο στη ζωή.